Eflatun bir geceye uyanirken.........

Cihangir"e uyanis,
caminin bahcesinde tanimadigim
uyuyan adamlar var,
bir anlik bir cekince yasiyorlar,
sonrada kaldiklari noktadan kent ruyalarina daliyorlar,

oysa ben
kac gundur uykusuz
yaziyorum gormek istedigim ruyalari yatagima,
belki biri yanitlar,
uyuyamiyorum bu utanc ulkesinde,
kendi topraklarinda surgun olan aile bireylerimin sefaletini dusundukce,
uyuyamiyorum Sebahattin Ali sonrasi,
uyuyamiyorum leylak geceleri sonrasi,
ben morsalkim bir hayali terkederken,
uyamiyorum gunesin dogusuna taniklik ettikten sonra,
Roma'da , Cesme'de ve Avignon'da
uyuyamiyorum seffaf mercan kayaliklarinda teninle bulustuktan sonra,
uyuyamiyorum Baso'nun yastik hikayelerini dinledikten sonra
uyuyamiyorum kendimi bildim bileli
uyuyamiyorum kendim oldugumun farkina dustum duseli,
uyuyamiyorum annnemin elini tutmadan yillardir,

herneyse, uykularini bolmedin kendi duslerim ugruna,
Onlarin duslerine ortak olamam,
ama kediler ve agaclar benimle
bu kurtarilmis kucuk camii avlusunda.....

sicaktan bir sis bulutu sariyor bogazi,
gun geciyor
uykusuzluk nobetleri gecmiyor,
kafam bir dunya,
gecenin bir yarisi
galata koprusunun curumekte olan yikintilari
arasinda biryerlerde
bir takaya atliyorum
sarayburnu aciklarinda
hersey duruyor,
yer ve gok
mavi ve mavi
yildizlar suyun icinde
su yildizlarin icinde
oylece parliyorlar
suretleri kavusuyor birbirlerine

futursuz bir manifesto gelip oturuyor
futurist bir eksene
atonal askimizin icerigiyle,
cakismayan bir eksende
nedensizliklerimi koyamiyorum hicbiryere
Tempo perdida caliyor,
portekiz huznu kapliyor,
sarkinin bende yarattigi derinligin,
ustune bir de,
elimdeki bos yazilmamis sayfalar ekleniyor
kirik bir guguk kusu,
ve bir Chagall desenli kravat,
sayfalar elimden ucuyor
birer Chagall kusu edasinda
sahipleri coktan uyumus
denizin ortasinda
yuzlerce sahipsiz bos sayfa
bulusuyor
Bogazin martilariyla......
ben eflatun bir geceye uyanirken.......................
................ikisinin arasinda kalan bir ben
Cihangir & Karakoy - MMX C.CERIT