ruhum yine farkli teritorilerin egzotik tuzaginda, uslanmaz bir organize serseri, kendinden kendine soyunan bir flâneur.....
yine donup dolasip Attila Ilhan'la basbasa kaliyoruz, kimi zaman St.Michel'de
Café Départ , kimi zaman Emirgan'da bir kahvehanede......bazi gunler ise Punta'ya yakin biryerlerde onikinci agacin altinda..... yine bir Izmir gecesinde yazdigin satirlar bizi ferâhfezâ''ya surukluyor........"Ave, Attila, morituri te salutant"......
aynalarda kalsa da vazgeçilmez güzelliğin
sen de bir gün elbet ferâhfezâ'yı seveceksin
içinde yorgunluk bulutları belki biraz da kin
pişmanlıkların dumanıyla kararmış olsa da için
sen de bir gün elbet ferâhfezâ'yı seveceksin
küskün içlenmelerle geçti izmir'de kaç akşamımız
nereye kaydıysa sonbahar oraya yöneldi aklımız
gitmekle kalmak arasında oldum olası kararsız
hiç ummadığın anda aydınlanarak apansız
sen de bir gün elbet ferâhfezâ'yı seveceksin
kadehler parıldardı zengin tambûrla kanundan
lâleler düşerdi körfeze şâir nedîm'in ruhundan
ölüme doldursa da yalnızlığı çınlamalarla zaman
son gülümseme bir ömrün özeti olduğundan
sen de bir gün elbet ferâhfezâ'yı seveceksin........................
