KUM FIRTINASI

KUM FIRTINASI

Kader kimi zaman sürekli yerdeğiştiren küçük kum fırtınalarını hatırlatır,
sen her yönünü değiştirdiğinde,
o da seninle yönünü değiştirir
ve seni kendi eksenine sabitler
ve bu Atlas'ın yazgısına paralel yenilenir,
tekrar, ve tekrar.....
Ve Senin  ....fırtına sonrası nasıl ayakta kaldığına dair hiçbir fikrin yoktur,
tıpkı güneybatıdan esen rüzgarlara yabancı olduğun gibi.....
tıpkı o günlerde çektiğin başağrılarına yolaçan o rüzgara,
adını bile bilmediğin bu rüzgara.....
sonra o Boreas
kuzeydoğudan çıkıp gelen,
sende takıntılı haller yaratan .....
beni soğutan ....seni sen olmaktan alıkoyan .....

Ve sen hiç sorgulamazsın,
tıpkı neden melankoli sarar seni ılık rüzgarlarda,
ya da neden İtalyanlar duvarların kulakları var der,
ya da neden Camões'in dilini algılayamadığının yanıtını aramazsın....

Benim bilmediğim çok şey var,
sana dair,
hayata dair,
kırlangıçlara dair, 
neden  kırlangıçlar kışın ortadan kaybolur,
nereye saklanırlar, nerede gizlenirler? 

gel, otur yanıma ...
anlat
benim kulaklarım aç,
gözüm tok.....
gel biraz,
bak uysallık sana yakışıyor....
kendine çektirdiğin eza .....bana da bulaşıyor ...
gel , ....otur
biraz dinlen ....
ben hazırken.....

XIX / II /  MMXVII