HYPERBOREA'DA LAVANTA MAVİSİNDE BİR KONT
sıkıntılar, sıkıntıları tetikliyordu,
acıtıyordu, kanıtıyordu
içime oturuyordu
herşey,
san ki Vatikan çökmüştü üstüme,
adeta San Pietro Katedrali oturmuştu üstüme.....
çıkamıyordum bu girdaptan,
kendi girdabımdan,
ve aura'mın yarattğı lanetten
kör ediyordum herkesi,
Medusa'nın laneti vardı üstümde,
sanki tek ölümlü bendim,
kendi lanetine hükmeden,
Medusa doğurmamış mıydı Pegasusu kendi kanından....
elim bana dokunamıyordu,
el veremiyordum kendime,
Hyperborea'da sürgündüm ben,
kibirle aldatılmış dünyanızdan
tek başına,
bir başına....
Lorenzo Bernini'den de güzel bir taşa hapsedilmiş...
oysa ki ben yay ve ok ile kutsanmamıştım,
ben; mavi kan ve kalemle kutsanmıştım,
bu da benim lanetimdi....
I / marzo / MMXV7
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder